Hoe bepaal je de richting?
Recent heb ik 5 methodieken bekeken en vergeleken die allemaal tot doel hebben om input te leveren voor de te kiezen strategie van een bedrijf. Vijf brillen om naar een organisatie te kijken en met de resultaten kunnen fundamentele strategische keuzes worden gemaakt.
Door te focussen op de plussen en minnen van de verschillende methodieken werd al snel duidelijk dat er achter elke methodiek aannames verscholen liggen, die je op het eerste gezicht niet zou herkennen. Zo gaat 1 methode alleen uit van ‘wat er is’ en biedt het geen blik op de toekomst. Een andere methode beschouwt een bedrijf als een puur financiële entiteit en heeft geen aandacht voor interne waarden. En weer een andere methode kijkt alleen naar de buitenwereld om haar strategie op te baseren en laten de interne drijvende krachten helemaal links liggen.
Dit onderzoekje leverde mij een soort hernieuwd besef op over hoe belangrijk het is om inzicht en aandacht te hebben voor de aannames en uitgangspunten onder een methode. Een methode kiezen alleen is al een richting inslaan. En die had ik niet meer zo scherp. Ik merkte dat ik er impliciet toch vanuit was gegaan dat een analyse methodiek een breed en genuanceerd beeld van het hele speelveld, en dat je vanuit die informatie een weloverwogen strategie voor het bedrijf gaat bepalen. Maar niets is minder waar. Een SWOT analyse levert heel andere info dan een Porter analyse, en met de BCG bril op kijk je naar andere aspecten dan met een Ansoff bril op.
Het besef dat het belangrijk is om steeds naar de fundamenten, de aannames te blijven kijken is één. Een andere overweging is dat een methodiek ook niet meer is dan dat, een methodiek. Een technische manier om naar de werkelijkheid te kijken. Net zoals de impliciete aannames in één hap worden meegegeten, lijkt een methodiek soms ook net zo makkelijk de gevoelsmatige en intuïtieve kant van strategie bepaling voor een bedrijf te verdringen.
Mijn ‘blijf wakker!’ inzicht over strategievorming van een bedrijf is dat strategie bepaling niet alleen een puur technische excersitie wordt. Een methodiek verdient z’n eigen plek op het podium: niet op de hoogste plaats ervan, maar op de tweede of derde plaats. Mensen vormen een bedrijf, zij geven er inhoud en betekenis aan. En dus is het belangrijk dat ook in het bepalen van de bedrijfsstrategie de menselijke maat haar geëigende plek heeft: de eerste plek.
